Rembrandt van Rijn
Dit jaar wil ik stilstaan bij het gegeven dat het opstandingsverhaal zich afspeelt in een tuin. Laat een tuin niet bij uitstek zien wat de bedoeling is van de schepping? Namelijk het goede leven, waarin de mens zich niet zozeer heer en meester weet over de aarde, als wel dat de mens beseft wij mensen deel uitmaken van de goede schepping. En dat God in alles en allen aanwezig is in de schepping?
Als je denkt aan een tuin, kunt je Rembrandts Jezus als tuinman met de hoed en de schop er zo bij voorstellen. De bijbel begint veelzeggend in een tuin, en eindigt er ook mee. De Hof van Eden, en de tuin met de rivier in Openbaringen 22. De tuin heeft met de menselijke maat te maken. Mooi is dat veel mensen een tuin hebben, die verzorgen en erin tot rust komen en genieten van het leven. Niet de ruwe natuur, maar de op orde gebrachte tuin. Waar het gras gemaaid is, de heggen netjes geknipt, de bloemen geplant. Het is een beeld van het gewone leven. Niet op je mobiele telefoon, maar met je handen in de aarde, zeg maar.
Mensen hebben de tuin nodig om bij te komen van de drukte en van de volgebouwde steden met industrieterreinen en kantoorkolossen. Het is alsof mensen dat aanvoelen in de manier waarop ze hun tuinen en parken koesteren. De tuin is een medicijn tegen somberheid, vertwijfeling, onzekerheid, en angst. In de tuin wordt een mens teruggevoerd naar de bedoeling van dit leven.
Ook de aarde kunnen we zien als de tuin waarin we mogen leven als mensen. We gaan echter niet altijd goed om met die tuin. We gaan er zo slecht mee om dat de vervuiling het voortbestaan van de schepping bedreigt. Denk maar aan de opwarming van de aarde en de desastreuze gevolgen die dat nu al heeft. Daaraan denkend is het nodig dat mensen opstaan en opkomen voor de goede schepping. Ik was in het najaar onder de indruk van ds. Rozemarijn van ’t Einde die als christen actief is voor het milieu, en die iets profetisch heeft.
“Hoop heeft twee prachtige dochters, woede en moed. Woede over de dingen zoals ze zijn en moed om te geloven dat ze niet zullen blijven zoals ze zijn.”
Deze uitspraak, die toegeschreven wordt aan Augustinus, citeerde ds. Rozemarijn van ’t Einde in de lezing die ze hield op 18 november 2022 aan de Radboud Universiteit. De lezing was onderdeel van het evenement dat de Laudato Si’ Alliantie Nederland organiseerde samen met de Radboud Universiteit en Socires: “van klimaatdepressie naar duurzame hoop.” De Korte benadrukte dat hoop van fundamenteel belang is. Die hoop is niet hetzelfde als optimisme, maar is vaak “een koppige keuze in een donkere wereld (…) vanuit het geloof in de belofte dat God niet alleen het eerste maar ook het laatste woord heeft.”
Van ’t Einde haalt hoop uit activisme en protest: “hoop is je beschikbaar stellen in de strijd voor een leefbare aarde en dat je dat doet in solidariteit met anderen, in Jezus naam.” Ze riep de aanwezigen op tot in actie komen en zich aan te sluiten bij Christian Climate Action (CCA). Bij CCA worden gebed en geweldloze actie voor het klimaat met elkaar verbonden. Van ’t Einde wees erop hoe de overheid en grote bedrijven de afslag naar duurzaamheid missen, en dat de verantwoordelijkheid te veel bij individuele burgers wordt gelegd. Voor mij werd tevens duidelijk dat het belangrijk is dat mensen opstaan om op te komen voor de schepping die God ons gegeven heeft.
Medicijn tegen maakbaarheidsgedachte
De tuin uit het opstandingsverhaal is een medicijn tegen de maakbaarheidsgedachte, want in een tuin heb je geduld nodig en overgave om de natuur zijn werk te laten doen. In de tuin ontdek je dat je niet overal zomaar recht op hebt, maar dat je eerst moet ploegen, zaaien en verzorgen en dat de vruchten je dan nog steeds als een geschenk toevallen.
In de tuin vind je de rust om ontvankelijk te worden, en te beseffen dat het leven niet vanzelfsprekend is en dat elke dag en elke ontmoeting een geschenk is. In de tuin word je geleerd dat je deel bent van de aarde, en dat je niet alleen of eenzaam bent, maar verbonden met al het leven op aarde.
Zou het daarom zijn dat Maria dáár wordt teruggeroepen uit haar sombere gedachten? En dat in de ontmoeting in de tuin met de Heer haar wereld wordt open gemaakt, zodat ze kan opstaan uit het doodsland van de kilheid van het bestaan? Niet dat de dood er niet meer is, maar dat je beseft dat de dood niet het laatste woord heeft. En dat deze schepping ten leven is bedoeld, en dat de Levende ons voorgaat.
Dat ook wij als Maria aangeraakt mogen worden door de Geest van de levende Heer.
Hij die beeld is van het Leven zelf.
Ik wens u een gezegend, liefdevol en vrolijk Paasfeest.
In Christus verbonden,
Ds. Marco Luijk
Classispredikant Noord-Brabant, Limburg en Réunion Wallonne
m.luijk@protestantsekerk.nl
tel. 06 52 33 52 85
De Paasgroet nalezen of downloaden: 20230403 Paasgroet
Abonneer u op de nieuwsberichten: Inschrijven Maillijst
Nieuws
Theatervoorstelling om te boeken
In samenwerking met Nachtzon Media biedt de Protestantse Kerk gemeenten de mogelijkheid om de theatervoorstelling ‘In Gods naam’ te boeken.
De voorstelling wordt gespeeld door acteur en zanger Bastiaan Ragas.
Hij verwoordt hierin zijn hernieuwde ontdekking van de Bijbel.
Zie In Gods Naam – Theatervoorstelling over de Bijbel door Bastiaan Ragas
Viering 10 jaar liedboek
13 mei 2023 in Amersfoort.
Zie Schatgraven in tien jaar liedboek – zingen en bidden in huis en kerk
Kerk en armoede
Verslag ring Den Bosch
zie Kerk en armoede
Vacatures Werkgroep Studentenpastoraat
Zie Vacatures Werkgroep Studentenpastoraat
Studiedag Platform Appèl Kerk en Israel op 22 mei 2023
Zie STUDIEDAG over de theologische betekenis van prof. dr. Cees den Heyer
Open kerkendag 29 mei 2023
Zie Open Kerkendag 2023
Brabants Kerkenboekske (download hier!)
Naar aanleiding van de eerste Open Kerkendag is de kerkengids verschenen.
In dit fraai uitgevoerd boekje staan zes fietsroutes en vier autoroutes langs de Brabantse kerken.
Al deze routes voeren u langs in totaal tientallen kerken.
U kunt hier een exemplaar downloaden.
Samenwerking en revitalisering
Zie Samenwerking en Revitalisering
Harde feiten, zachte krachten. Symposium 13 april
Over kerken en het milieu.
Zie Symposium ‘Harde feiten, zachte krachten’
